179 Vooijs is medisch bioloog. Na zijn promotie op het Nederlands Kanker Instituut deed hij zijn postdoctorale werk in de Verenigde Staten aan de University of Washington Saint Louis en aan het Hubrecht Instituut voor ontwikkelingsbiologie in Utrecht. Voor hij naar Maastricht werd gehaald, had hij een onderzoeksgroep in het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU) en deed hij onderzoek naar zuurstofgebrek (hypoxie) en Notch. Sinds 2010 telt MAASTRO lab vier onderzoeksgroepen, die zich elk richten op verschillende biologische aspecten van de radiotherapie. De gemeenschappelijke noemer is dat alle groepen bestuderen wat de invloed is van de tumor micro-omgeving (micro-milieu) op de groei van de kanker en op de respons op radiotherapie, en in het bijzonder op de rol van zuurstof hierin. Prof. Lambin en dr. Dubois geven leiding aan de groep mCAT (molecular computer assisted theranostics), die zich met name bezighoudt met beeldvorming, en aan de groep kankercelverzuring (Acidosis). De groep Autofagie van dr. Rouschop bestudeert een proces dat kankercellen beschermt tegen zuurstofgebrek. Prof. Vooijs geeft leiding aan een groep die zich richt op Notch en hypoxie. De groep onder leiding van dr. Theys onderzoekt het gebruik van ‘slimme’ bacteriën in kankerbestrijding. Van oudsher is het de kracht van het laboratorium om daar opgedane bevindingen voor patiënten ten nutte te maken. Sinds 2010 ligt de focus van het onderzoek in het laboratorium voornamelijk op longkanker en glioblastoom, een kwaadaardige hersentumor. De redenen hiervoor zijn dat de meeste patiënten nog altijd aan longkanker sterven en er in dit opzicht de laatste veertig jaar relatief weinig verbetering is geboekt, en dat hersentumoren, hoewel veel zeldzamer, erg agressief zijn, ongevoelig zijn voor radiotherapie en vaak terugkomen na behandeling. In 2012, toen MAASTRO lab inmiddels zesentwintig onderzoekers telde, verhuisde het researchlaboratorium van de vijfde naar de derde verdieping van de zuidvleugel van het universiteitsgebouw; hier werd een prachtig nieuw laboratorium ingericht. MAASTRO en GROW investeerden daarbij in de aanschaf van apparatuur voor geautomatiseerde high throughput cell tracking (Incucyte) en voor de meting van pH en zuurstofconsumptie (Seahorse) in cellen. Kortom, MAASTRO lab, het laboratorium voor radio- en moleculairbiologisch onderzoek, werd in 2000 gelanceerd en groeide in een korte tijd uit tot één van de grootste radiobiologische labs ter wereld. Dit lab, dat voornamelijk extern wordt gefinancierd, heeft vele invloedrijke publicaties op zijn naam staan, bijdragen geleverd aan het verbeteren van beslismodellen en innovatieve uitvindingen gedaan, die soms al worden toegepast in de kliniek. Het lab heeft inmiddels vele jonge onderzoekers opgeleid en een succesvolle infrastructuur opgebouwd. Het beschikt onder andere over geavanceerd bestralingsapparatuur voor proefdieren (inclusief beeldvorming), met dezelfde mogelijkheden als de apparatuur die bij patiënten gebruikt wordt. MAASTRO physics Het onderzoek van MAASTRO physics kent drie pijlers. De eerste pijler betreft het doen van dosismetingen ‘tijdens’ de radiotherapie, de zogeheten Dose Guided Radiotherapy (DGRT). De vraag die daarbij centraal staat, is of de stralendosis die de kanker daadwerkelijk krijgt (de gemeten dosis) niet te veel afwijkt van wat beoogd is (de voorspelde dosis) en of die gemeten dosis het behandelingsresultaat beter kan voorspellen. Deze technologie, die ontwikkeld is door MAASTRO physics, is bij complexe behandelingen in MAASTRO clinic inmiddels onmisbaar. De methode is in licentie gegeven aan een Amerikaanse bedrijf. Andere onderzoeksonderwerpen betreffen dosisberekeningen bij brachytherapie (zie hoofdstuk 17) en bij particle beam radiotherapie.
Boek Maastro NL binnenwerk.indb
To see the actual publication please follow the link above