Page 176

5. lay-out phd DEFINITIEF_digitaal2

Samenvatting SAMENVATTING In dit proefschrift beschrijven we de klinische anatomie van verschillende perforator flappen en de klinische toepassingen en implicaties. In hoofdstuk 2 beschrijven we de variabiliteit van perforatoren van de anterolaterale dij lap. Met name de prevalentie van septocutane en musculo- cutane perforatoren werd bestudeerd. Voor elke dij werden gemiddeld 2 perforatoren gevonden in de lap met een prevalentie van de musculocutane perforator. Er werd een sterke variabiliteit met betrekking tot het vasculaire patroon van de takken (oplopend, aflopend en dwars) van de arteria circum- flexa femoris lateralis gevonden (bijv. in bijna de helft van de dijen zagen wij dat de dalende tak van deze arterie zich in een mediale en een laterale tak splitst). In hoofdstuk 3 werden musculocutane perforatoren in de kuit regio bestudeerd: zij zijn gesteeld op de arteria suralis medialis. Twee verschillende manieren van verloop van deze intramusculaire perforatoren werden be- schreven. In hoofdstuk 4 werd een anatomische studie van de septocutane perforatoren van de arteria glutea superior uitgevoerd. Een dissectie studie werd gecor- releerd aan kleuren Doppler-onderzoek. Alleen septocutane perforatoren lopende tussen de gluteus maximus en de gluteus medius spier werden ontleed. In ieder cadaver en iedere vrijwilliger werd minstens één septocu- tane perforator gevonden. Uit deze studie concludeerden wij dat wanneer deze perforator in de lap mee genomen wordt, de tekening van de S-GAP meer craniaal gepositioneerd moet worden dan conventioneel gebruikelijk is. In hoofdstuk 5 presenteren we een aantal patiënten met een sc-GAP flap (septocutane gluteal artery perforator flap) waar deze lap is gebruikt voor een borstreconstructie. De aanwezigheid van septocutane perforatoren werd preoperatief onderzocht met MRA of CTA . De dissectie van een septocu- tane perforator was duidelijk eenvoudiger dan die van een musculocutane perforator. In het gluteaal gebied waren de venen meer kwetsbaar. Verder had de sc-GAP, in de meeste gevallen, een langere steel dan de standaard S-GAP. Het huideiland van de sc-GAP was meer craniaal en zijdelings dan in een conventionele S-GAP, waardoor de contourveranderingen in de bil werden geminimaliseerd. In hoofdstuk 6 presenteren wij onze klinische ervaring met sc-GAP flap. Tips en trucs van de techniek worden gepresenteerd. In hoofdstuk 7 wordt de correlatie tussen MRA en preoperatieve bevinding bij de DIEP lap beschreven. De 1.5Tessla MRA bleek een goede correlatie 174


5. lay-out phd DEFINITIEF_digitaal2
To see the actual publication please follow the link above