Page 184

Boek Maastro NL binnenwerk.indb

182 De MAASTRO Cancer Foundation Léon Lodewick In 2009 werd de Stichting MAASTRO Cancer Foundation opgericht, met als doel middelen te verwerven voor MAASTRO-onderzoek dat niet op een andere manier gefinancierd kon worden. De MAASTRO Cancer Foundation heeft een voorgeschiedenis, die begon met de oprichting in 1985 van de Stichting Begunstigers van het RTIL. Het initiatief tot deze stichting werd genomen door het RTIL-bestuur, dat, samen met een patiënt, de eerste donaties deed. Drie jaar later, in 1988, zag de stichting Prof. dr. A.H. Keijserfonds het licht, genoemd naar de eerste radiotherapeut-directeur van het RTIL en opgericht ter gelegenheid van diens afscheid. Net als de stichting Begunstigers, stelde ook deze stichting zich ten doel financiële middelen te verwerven voor onderzoek op radiotherapeutisch gebied in Zuid-Limburg en weer zorgde het RTIL voor het beginkapitaal. Beide stichtingen, waarvan de besturen bestonden uit de leden van het RTIL-bestuur, maakten niet veel werk van fondsenwerving: hun vermogen groeide vooral door renteopbrengsten. Ze bestonden naast elkaar tot 2004, toen het vermogen van de Begunstigers, bijna € 35.000, werd overgeheveld naar het Keijserfonds en de stichting Begunstigers werd geliquideerd. Dat het vermogen van de Begunstigers een aardig potje met geld was geworden, was mede te danken aan een eenmalige donatie van de medische faculteit van Maastricht. Het vermogen van het Keijserfonds groeide gestaag door jaarlijkse donaties van het RTIL én van het Academisch Ziekenhuis Maastricht. Pas in 1997 werd voor de eerste keer uit dit vermogen een onderzoeksproject gefinancierd. Vanaf 2000 nam het vermogen van het Keijserfonds toe tot circa € 500.000, met name door legaten en in een geringere mate door inkomsten uit klinische studies, onderzoeksprojecten, voordrachten en verworven subsidies. Het vermogen werd besteed aan de inrichting van een researchlab en aan meerdere onderzoeksprojecten, met een aantal patenten en promoties als resultaat. In 2009 werd de naam van het Prof. dr. A.H. Keijserfonds gewijzigd in MAASTRO Cancer Foundation, omdat deze beter aansluit bij het internationale karakter van de onderzoeksprojecten. Op dit moment (2014) wordt geen actieve sponsorstrategie voor MAASTRO Cancer Foundation meer ingezet. MAASTRO heeft zich gecommitteerd aan de Health Foundation Limburg, een stichting die fondsen werft voor wetenschappelijk onderzoek door het Maastricht UMC+. Philippe Lambin mocht hiervan als een van de eerste begunstigden ruim € 300.000 in ontvangst nemen voor het project Dose painting in longkanker. met longkanker. In de klinische praktijk is FDG de meest gebruikte tracer vanwege zijn gemakkelijke beschikbaarheid, het hoge contrast tussen tumor en achtergrond en de uitgebreide ervaring die er mee is opgedaan. FDG-PET biedt de mogelijkheid de tumor automatisch in te tekenen, waardoor het te bestralen volume beter met de daadwerkelijke afmetingen van de kanker overeenstemt. Het is bovendien mogelijk om met behulp van FDG-PET de bestralingsdosis zodanig te verdelen, dat meer resistente tumorgebieden een hogere stralendosis ontvangen. Deze techniek wordt wel dose painting genoemd. MAASTRO physics is deze methode, waarbij meer dosis wordt gegeven aan gebieden met een hoge opname van FDG, aan het testen in gerandomiseerde klinische studies. Ook heeft PET-CT een significant betere voorspellende waarde in het bepalen van de uitkomst van therapie. Door CT- en PET-beeldvorming te combineren (PET/CT) worden anatomie en biologie samengebracht, hetgeen ook voordelen biedt voor de radiotherapieplanning. Het nut van FDG-PET-CT voor radiotherapieplanning is onderzocht in relatie tot verschillende kankertypes en wordt inmiddels in meerdere centra routinematig gebruikt in de klinische praktijk. Kwaadaardige tumoren zijn biologisch vrijwel altijd heterogeen. Dat wil zeggen dat verschillende delen van de tumor verschillende biologische kenmerken hebben (spatiële heterogeniteit), maar ook dat deze kenmerken in de tijd steeds veranderen (temporele heterogeniteit). Dit beperkt de bruikbaarheid van weefselonderzoek op basis van biopsieën (puncties waarbij een kleine hoeveelheid weefsel wordt weggenomen). Zo’n biopsie representeert immers maar een klein deel van de tumor op een bepaald tijdstip. Het vaak herhalen van biopsieën is voor de patiënt bovendien belastend en dus onwenselijk. Beeldvormende technieken beelden een tumor als geheel af en kunnen gemakkelijk herhaald worden.


Boek Maastro NL binnenwerk.indb
To see the actual publication please follow the link above