129 Tussen 1975 en 2000 onderging het proces voorafgaande aan de daadwerkelijke bestraling twee grote veranderingen, namelijk door de introductie van de computertomograaf (CT-scanner) en door de ontwikkeling van treatment planning computers tot volwaardige 3D-systemen. Beide ontwikkelingen vulden elkaar aan. Driedimensionale CT-informatie maakte het mogelijk om het te bestralen gebied, het doelvolume, en de organen die ontzien moesten worden in te tekenen op de afzonderlijke CT-dwarsdoorsneden van de patiënt. De verkregen 3D-informatie met de ingetekende te bestralen doelvolumes werd dan ingevoerd in het treatment planning systeem. Dit ontwierp vervolgens het meest optimale bestralingsplan. Voorheen werd het behandelplan door de radiotherapeut voornamelijk op de simulator ingegeven. Nu bereidde de radiotherapeut de behandeling voor door op basis van zijn kennis en ervaring informatie over doelvolume en risico-organen toe te voegen aan de CT-scan, gevolgd door een planningsproces op de computer. De radiotherapeutisch laboranten bekwaamden zich steeds meer in de uitvoering van dit planningsproces en klinisch fysici specialiseerden zich in het ontwerpen van steeds betere en meer verfijnde bestralingstechnieken. De computertechniek maakte het bovendien mogelijk de bijbehorende dosisverdeling in drie dimensies te visualiseren op een beeldscherm. Treatment Planning Sytemen (TPS) in de jaren tachtig. In die periode werd een TPS van de fi rma Siemens gebruikt (het SIDOS-systeem). Foto boven toont de demonstratie van het systeem aan prinses Juliana, tijdens de feestelijke opening op 21 september 1983 na de verbouwing van het RTIL. Foto onder toont te opstelling: links een terminal voor de invoer, in het midden een kleurenscherm en rechts een plotter voor de uitvoer van de berekende dosisverdeling. Buiten deze ruimte bevond zich nog een manshoge computer.
Boek Maastro NL binnenwerk.indb
To see the actual publication please follow the link above