8 Inleiding Toen de raad van bestuur van MAASTRO clinic mij in 2012 vroeg een boek samen te stellen over de geschiedenis van MAASTRO clinic, begreep ik aanvankelijk niet goed wat hun bedoeling was. MAASTRO clinic bestond immers nog geen vijftien jaar en meestal is op zo’n jonge leeftijd de blik meer naar de toekomst gericht dan naar het verleden; dat zou bij MAASTRO clinic wel niet anders zijn. Nu was er in die vijftien jaar weliswaar veel tot stand gebracht en dat moest in het boek ook worden opgetekend, en ook mocht de huidige positie van MAASTRO clinic niet onvermeld blijven, maar het boek bleek toch vooral te moeten gaan over wat aan MAASTRO clinic vooraf was gegaan. Hoe had de radiotherapie zich in de twintigste eeuw in Limburg ontwikkeld, wie waren de spelers en wat hun mogelijkheden? En hoe was die radiotherapie uiteindelijk vanuit het particulier initiatief van enkele radiologen in de diverse Limburgse ziekenhuizen uitgegroeid tot het voormalige Radiotherapeutisch Instituut Limburg en later tot het huidige MAASTRO clinic? En uiteraard moest er ook naar de toekomst gekeken worden. MAASTRO clinic was immers in de race voor een vergunning om met een protonenversneller te gaan werken en men was vol vertrouwen die vergunning ook daadwerkelijk in de wacht te slepen. Het voorliggend boek probeert antwoord te geven op deze vragen. Om de lokale situatie in een context te plaatsen worden, waar nodig, ook de landelijke en internationale ontwikkelingen wat betreft het gebruik van röntgenstralen in de geneeskunde geschetst. In twee inleidende hoofdstukken wordt de geschiedenis van de kankergeneeskunde beschreven, evenals de ontwikkelingen in de technologie die uiteindelijk tot de ontdekking van röntgenstralen geleid hebben. Al heel snel werd men zich bewust van de therapeutische mogelijkheden van deze stralen en werden er allerlei goed- en kwaadaardige aandoeningen bestraald. Ook in Limburg. Daar lag geen diepgravende wetenschap aan ten grondslag. Men zag dat het hielp en dus werd het ook toegepast. Van de risico’s had men nog geen idee. Het ziekenhuis Calvariënberg in Maastricht beschikte al begin 1898 over een röntgeninrichting en rond 1910 werden er hier al heel wat patiënten bestraald. Heerlen en Venlo volgden snel. Daarna gingen de ontwikkelingen traag en ook het vakgebied radiotherapie als medisch specialisme ontwikkelde zich langzaam. Specialisten, zoals internisten en dermatologen, deden het erbij. Pas in de jaren zestig van de vorige eeuw werd de radiotherapie als een volwaardige behandelmethode voor kanker beschouwd. In Limburg viel dit samen met de oprichting van het Radiotherapeutisch Instituut Limburg, het RTIL, in Heerlen. Met de komst van de universiteit in Maastricht ontstond daarna de behoefte en de noodzaak het RTIL te academiseren door toevoeging
Boek Maastro NL binnenwerk.indb
To see the actual publication please follow the link above