I N T E R N E C O L U M N 9 HOOFDLIJNEN HET PROBLEEM IS BEKEND. MAAR DE OPLOSSING? Bij een probleem dat zo bekend is, kan iemand met een natuurlijke neiging tot terughoudendheid denken: moet ik de mensen daar nu weer mee lastig vallen? Daar staat tegenover dat het probleem groot en ernstig is, niet alleen voor degenen die hun boterham verdienen in de zorg, maar voor de hele samenleving. Mensen worden steeds ouder en we kunnen ze steeds langer steeds beter behandelen. Dat kost geld, veel geld: in 2017 is in Nederland 97,5 miljard euro uitgegeven aan zorg, volgens het CBS. Dat komt neer op ruim 5700 euro per Nederlander en die kosten blijven stijgen. Dat is op den duur niet vol te houden. En al zou het financieel wel vol te houden zijn, dan nog is het onmogelijk voldoende mensen te vinden die die zorg kunnen bieden. Tenzij één op de vier jongeren voor een zorgberoep zou kiezen - en dat lijkt ietwat onrealistisch. Tot zover het probleem. De overheid heeft ook een oplossing bedacht, en die oplossing heet: het hoofdlijnenakkoord. Dat probeert de groei van de zorgkosten in te dammen door onder meer dure ziekenhuiszorg te verplaatsen naar huisarts en wijkverpleegkundige. ‘De juiste zorg op de juiste plek’, wordt dat genoemd. Toch zullen volgens de prognoses de zorgkosten in de periode 2017-2021 met nog eens 16,7 miljard stijgen. Onlangs werd mij op een symposium gevraagd wat voor mij de grootste teleurstelling van het afgelopen jaar was. Mijn antwoord: “‘Het geloof in het hoofdlijnenakkoord.’” Met hoofdlijnenakkoorden gaan we het niet redden, we hebben een fundamenteel andere benadering nodig. We zullen de rollen en functies in de zorg moeten herdefiniëren. We zullen de zelfredzaamheid van mensen moeten vergroten. Daarvoor hebben we Mantelzorgacademies nodig. We zullen veel meer technologische maatregelen moeten inzetten om de behoefte aan menselijke ondersteuning te verminderen. We hebben eHealth nodig. Leidt eHealth tot ontmenselijking van de zorg? Ik geef het voorbeeld van een 82-jarige patiënt met diabetes type 2. Hij woont alleen thuis en geeft elke zondagochtend met behulp van een weegschaal, een bloeddrukmeter, een bloedsuikermeter en een tablet zijn gegevens door aan de huisartsenondersteuningsorganisatie. Dat kost hem een half uurtje, en hij vindt het best interessant om te doen. Normaal gesproken zou hij vier keer per jaar naar zijn huisarts gaan, maar nu worden zijn waarden dus elke week vastgelegd en gemonitord. Hij zelf ziet die waarden ook en vraagt zich dan af: wat heb ik de laatste tijd nou anders gedaan? Dat leidt naar eigen zeggen tot een grotere betrokkenheid bij zijn gezondheid. Ook eHealth is mensenwerk, zo blijkt. Hans Fiolet directeur Patiëntenzorg
UMC017_WEB_Hecht
To see the actual publication please follow the link above