28 O N Z E Z O R G V A N D E T O E K O M S T Indien nodig krijgt de patiënt nog dezelfde middag een scopie. “Voorheen kreeg elke patiënt een scopie en altijd onder narcose. Nu beoordelen we eerst of een scopie wel nodig is en zo ja, of het onder lokale verdoving kan. Dat levert voor de meeste patiënten een tijdwinst van één á twee weken op”, aldus Martin. Frank: “De dinsdag is gereserveerd voor beeldvorming. Om vertragingen te voorkomen, hebben we een aantal slots bij Beeldvorming geclaimd. Hierover zijn goede afspraken gemaakt met de afdelingshoofden. Zij horen op vrijdag hoeveel patiënten ze kunnen verwachten om eventuele gaten in het rooster tijdig op te vullen en capaciteitsverlies te voorkomen.” Van 5 werkdagen naar 48 uur De afgenomen weefsels, echo’s, scans en andere onderzoeken worden vervolgens met voorrang beoordeeld. Frank legt uit: “Voorheen duurde het drie tot vijf werkdagen om weefsel te beoordelen, nu nog maar 24 tot 36 uur! Op woensdagmiddag zijn alle uitslagen bekend. Na het multidisciplinair overleg krijgt ongeveer tachtig procent van de patiënten de uitslag en wordt direct de behandeling besproken. In tegenstelling tot voorheen gebeurt dat niet meer met de arts naar wie de patiënt oorspronkelijk verwezen was, maar direct met de arts die de behandeling gaat uitvoeren. Daarmee is alweer een overbodige schakel uit het proces gehaald en tijd gewonnen.” De overige twintig procent van de patiënten heeft aanvullend onderzoek nodig of een scopie onder narcose. Ook hiervoor zijn afspraken gemaakt om dit proces te versnellen.” De eerste fase van het zorgpad – diagnose en behandelplan - staat daarmee goed op de rit. De volgende stap is het verkorten van de wachttijd tussen het bespreken van het behandelplan en de behandeling zelf. Frank: “Voor bestraling lukt dat al goed. Na het uitslaggesprek wordt een scan en masker gemaakt en de bestraling berekend. Normaal kan de behandeling binnen een á twee weken starten.” Bij operaties ligt dat helaas anders. “Het aanbod van patiënten wisselt”, zegt Martin. “Soms zijn de OK’s gewoon vol en is de wachttijd te lang. Om ad hoc oplossingen te voorkomen, hebben we scenario’s nodig die ons in staat stellen om snel en vooral flexibel te handelen. Daar wordt momenteel aan gewerkt.” Patiënt en arts winnen bij nieuwe aanpak “De patiënt is de grote winnaar van de nieuwe werkwijze. Maar wij zelf zijn dat ook”, vindt Frank. “Het gezamenlijk spreekuur werkt ontzettend prettig. We hakken sneller knopen door en zien minder over het hoofd. Met z’n drieën is er altijd wel iemand die de ‘blinde spot’ aanraakt. Omdat we de patiënten samen zien, is ook het multidisciplinair overleg veel effectiever.” Martin: “Belangrijke succesfactor is dat we enkele onco-verpleegkundigen/casemanagers hebben kunnen aannemen. Zij hebben veel contact met de patiënt, weten wat die wel of niet wil, ondersteunen waar nodig en beantwoorden vragen. Waar artsen toch vooral inhoudelijk/ technisch naar de patiënt kijken, heeft de casemanager het totaalplaatje. Zo kunnen we de behandeling met z’n allen veel beter afstemmen op wat de patiënt wil.”
UMC017_WEB_Hecht
To see the actual publication please follow the link above