34 S T E R K S TA A LT J E M A A S T R I C H T graag wilden weten, is: hoe gaat dit in de rest van ons lichaam, waaronder de hersenen.” Die leverden al meteen een probleem op, vertelt Govert Hoogland. “Weefsel vernieuwt zichzelf, maar groeit niet automatisch aan. Spierweefsel doet dat bijvoorbeeld wel, maar hersenweefsel niet. Het is niet ethisch om een biopt te nemen.” De oplossing werd gevonden in de samenwerking van het MUMC+ met expertisecentrum Kempenhaeghe in het Academisch Centrum voor Epileptologie (ACE). Zo worden patiënten met slaapkwab-epilepsie in Maastricht geopereerd en bij die operatie wordt hersenweefsel verwijderd. Daarmee beschikte Maastricht over alle ingrediënten om het onderzoek uit te kunnen voeren, zegt Govert Hoogland. “Het geschikte laboratorium, de juiste apparatuur, de onderzoekers met interesse en de expertise om metingen te kunnen interpreteren. Plus de neurochirurgen Olaf Schijns en Jim Dings die deze operatie uitvoeren en ervaren zijn in het wetenschappelijk onderzoek.” En tot slot natuurlijk de zes patiënten die bereid bleken om mee te werken. Patiënten “Dat vergde eerlijke en goede communicatie”, zegt Joey Smeets, die evenals zijn collega’s veel respect heeft voor de deelnemende patiënten. Zo kregen zij voor de operatie tweeënhalf uur lang via een infuus een aminozuur ‘met een vlaggetje’ toegediend. Verder stonden zij het verwijderde hersenweefsel af en stemden in met een biopt van hun spierweefsel. Joey Smeets: “Het ging om patiënten met epilepsie en zodoende wilden we niet alleen het hersenweefsel onderzoeken. Ter controle hebben we hun spierweefsel vergeleken met het spierweefsel dat we in eerdere onderzoeken hebben geanalyseerd. Dat leverde hetzelfde beeld van vernieuwing van eiwitten op.” Daarom vinden de onderzoekers de uitkomst van de metingen in het hersenweefsel ook betrouwbaar. De verrassende uitkomst daarvan is dus dat de eiwitten in het hersenweefsel in een maand grotendeels zijn vernieuwd, veel sneller nog dan in spieren. Die ontdekking roept niet alleen de vraag op wat dit betekent voor het functioneren van ons brein, maar ook hoe deze kennis kan worden ingezet in de patiëntenzorg. “We hebben nu naar alle eiwitten gekeken, maar het zou heel interessant zijn om te kijken naar de relevantie van specifieke eiwitten”, zegt Joey Smeets. “Mogelijk leidt dat tot meer concrete toepassingen in de patiëntenzorg. Zo zijn er ziektes waarbij het proces van continu vernieuwen verstoord raakt en eiwitten niet meer worden afgebroken.” “Als we leren begrijpen waarom, kunnen we op termijn mogelijk ingrijpen in dat proces”, vult Govert Hoogland aan. Maar daar is het nu nog te vroeg voor. Het verrassende onderzoeksresultaat, zo benadrukt Joey Smeets, heeft vooral heel veel nieuwe vragen opgeroepen. “We staan pas aan het begin.” Als we leren begrijpen waarom, kunnen we op termijn mogelijk ingrijpen in dat proces
UMC010 WTK HECHT #8
To see the actual publication please follow the link above