1 0 D E D A G V A N … DE DAG DIE IK NOOIT VERGEET… Teskst: Willy Janssen — Fotografie: Appie Derks Marieke van den Beuken zal vrijdag 22 december 2017, de dag van haar inaugurele rede (toespraak bij de aanvaarding van een hoogleraarschap) nooit vergeten. “Eigenlijk begon het voor mij al op 1 augustus, toen ik aangesteld werd als bijzonder hoogleraar ‘Palliatieve Geneeskunde’ aan de Faculteit Health, Medicine and Life Sciences. Een grote eer, geweldig leuk, maar ik voelde ook meteen een zware verantwoordelijkheid. Bij een bedrijf waar ze volgens hun uithangbord ‘uniformen, petten en uitmonsteringen’ maken mocht ik mijn toga laten aanmeten. Hilarisch! Het stoffen engeltje dat ik van mijn vriendinnen kreeg naaide ik als herinnering aan onze overleden vriendin in mijn toga. Zo zou ze er die belangrijke dag toch nog bij zijn. Over de inhoud van mijn rede heb ik enorm gepiekerd. Ik mocht in maar liefst vijfenveertig minuten uitleggen waarom palliatieve geneeskunde zo belangrijk is en hoe ik hier zelf over denk. Inclusief mijn kritische noten en alles natuurlijk in begrijpelijke taal. Ik had nu immers een breed publiek van belangrijke mensen uit zowel de zorg als uit het onderwijs en onderzoek bij elkaar, maar ook familie en vrienden. Op de eerste rij zat mijn eigen kwaliteit van leven: mijn man en onze drie zoons. Maar ik was ook heel blij met de aanwezigheid van alle collega-hoogleraren en de mensen met wie ik in en buiten het Maastricht UMC+ samenwerk. Mijn vriendinnen van buiten de geneeskunde vertelden me na afloop dat ze precies snapten waar het over ging, dus gelukkig had ik het voor iedereen goed en begrijpelijk uitgelegd en was mijn boodschap helder. Als bijzonder hoogleraar voel ik me verantwoordelijk om de palliatieve geneeskunde van het MUMC+ goed op de kaart te zetten. Ik word tegenwoordig vaak gevraagd voor het schrijven van artikelen en deelname aan allerlei commissies en paneldiscussies. Dat is tijdrovend, maar ik wil graag uitdragen waarvoor ik sta. Als ‘prof.’ voor je naam staat, wordt er opeens ook beter naar je geluisterd en kun je nog meer voor het vak betekenen. Daar maak ik graag gebruik van. Steeds als ik mijn toga aantrek, denk ik met warme gevoelens aan die ene decemberdag terug. Die dag die we samen afgesloten hebben met een geweldig dansfeest. ”Meer informatie over palliatieve zorg vind je op palliatievezorg.mumc.nl.
UMC010 WTK HECHT #8
To see the actual publication please follow the link above