Binnen het Maastricht UMC+ werken artsen en onderzoekers van diverse specialismen samen om darmkanker zo vroeg mogelijk op te sporen en te behandelen, want dan is de kans op genezing het grootst. Kennis voor het ontwikkelen van nieuwe technieken en behandelmogelijkheden wordt mede verkregen dankzij een groot aantal (ex-) darmkankerpatiënten. Zij worden na hun behandeling nog jarenlang intensief door de artsen gevolgd en begeleid en bouwen zo mee aan de zorg van de toekomst. gezond idee 25 Darmkanker is de op twee na meest voorkomende vorm van kanker in Nederland. Jaarlijks overlijden ongeveer 5.000 mensen aan darmkanker. Elk jaar komen er 13.000 nieuwe patiënten bij. Artsen en onderzoekers kijken tegenwoordig niet alleen naar de behandeling van darmkanker, maar ook naar het hele traject dat voorafgaat aan het ontstaan van de ziekte. Zoals leefstijladviezen om darmkanker te voorkómen. Darmkanker ontstaat meestal vanuit op zich nog ongevaarlijke poliepen in de darmen. Dankzij het landelijke bevolkingsonderzoek darmkanker wordt dit voorstadium van darmkanker steeds vaker tijdig opgespoord en behandeld, waardoor de patiënt geen darmkanker ontwikkelt. Vooral in het voortraject is dus belangrijke winst te behalen. Hans Janmaat (62) uit Maastricht: ‘Na darmkanker weer superfit meedoen met Ironman triatlon’ ‘Omdat ik opzag tegen het darmonderzoek stelde ik het ziekenhuisbezoek een half jaar lang uit, maar in januari 2013 moesten mijn darmklachten toch echt onderzocht worden. Ik kreeg meteen van de arts te horen dat ik darmkanker had. Wat een enorme dreun: dat kón toch niet? Ik leefde gezond en sportte toch veel? Maar de volgende dag zat ik al in het Oncologiecentrum om mijn behandelplan te bespreken. Er volgden nog extra onderzoeken om het stadium van mijn darmkanker te bepalen. Die eerste anderhalve week na de diagnose waren de zwaarste dagen uit mijn leven. Het voelde als wachten op mijn doodvonnis. Ik bleek stadium 3 van de 4 te hebben. De een na slechtste score. Dus moest ik in een jaar tijd chemo, operaties en bestralingen ondergaan en kreeg ik een tijdelijk stoma. Mijn enige lichtpuntje was dat ik dankzij die behandelingen mogelijk wel kon genezen. En dat lukte. Daarna volgde nog een half jaar van revalidatie. Inmiddels ben ik lichamelijk weer superfit. Dat ik in 2017 alweer meedeed aan de Ironman triatlon was daarvan het ultieme bewijs. Met de Ironman haalde ik sponsorgeld op voor het EnCoRe-onderzoek, waarmee darmkanker in de toekomst hopelijk vaker voorkomen of beter behandeld kan worden. Ex-kankerpatiënten houden er altijd nog restklachten aan over, zoals chronische vermoeidheid of zenuwpijnen. Zelf heb ik chronische overgevoeligheidsklachten aan mijn voeten en chronische darmproblemen. Ook mentaal verander je. Je blijft altijd alert op bepaalde pijntjes. Ervaart dan toch weer de schrik dat de kanker misschien ergens in je lijf opnieuw opduikt. Als ik tijdens mijn halfjaarlijkse controle iets langer in de wachtkamer zit, denk ik al dat ze misschien weer iets gevonden hebben. Door vaak mijn verhaal te vertellen, wil ik mensen laten beseffen wat het betekent om ‘survivor’ van darmkanker te zijn, met alle restverschijnselen van dien. Ook de maatschappelijke gevolgen kunnen groot zijn: Als zzp’er had ik in die zware periode van mijn behandelingen geen inkomen. Daarvan ondervind ik tot op vandaag de dag de financiële gevolgen. Maar ik wil met mijn verhaal patiënten met darmkanker inspireren; je hoeft geen kasplantje te blijven. Na darmkanker kun je echt weer een volwaardig leven hebben. En heel cliché: ik heb er ook veel positiefs uitgehaald en ben er persoonlijk sterker uitgekomen.’
Gezond_Idee_nr2_2019
To see the actual publication please follow the link above