diabetescourant Jaargang 4, nummer 11 | December 2019 Van de redactie Nu de donkere dagen voor kerst zijn aangebroken is het weer tijd voor de laatste Diabetescourant van 2019. Wat opvalt is dat in 2019 heel wat personele wisselingen hebben plaatsgevonden. Uw team staat er nog steeds in volle omvang, maar er is nieuw vers bloed in de gelederen. De soms emotionele afscheidsrecepties werden afgewisseld met de start van jonge, gemotiveerde en goed opgeleide mensen! De werkvreugde van deze nieuwe mensen werkt aanstekelijk voor het bestaande team en iedereen krijgt hier energie van! Het medisch hoofd prof. dr. Schaper is met pensioen. Hij is opgevolgd door prof. dr. Brouwers. In de volgende editie kunnen jullie het dubbelinterview lezen. Diabetesverpleegkundige mevr. Sophie Wetzelaer is eveneens met pensioen. De opvolgers zijn Angelique Hugens en Celine Heijnens. Zij hebben inmiddels de 2-jarige masteropleiding tot verpleegkundig specialist succesvol afgerond. Zij zullen in deze courant hun thesis kort toelichten. En “last but not least” is Sonja, onze diëtiste een nieuwe uitdaging aangegaan. Zij werd vervangen door Judith Krebbekx. Kim Kreuwels, onze vaste columniste, zal ingaan op de steeds toenemende bureaucratie in onze samenleving en de gevolgen hiervan. Ondanks dat zij tijdig anticipeerde op het verlopen van haar rijbewijs en de hiervoor noodzakelijke nieuwe aanvraag ruimschoots op tijd indiende, heeft ze toch nog 3 weken moet wachten op het ‘roze papiertje’! Verder is het nog steeds spannend of de Freestyle Libre (Flash glucosemeter) blijvend vergoed zal worden voor een grotere patiëntenpopulatie. Wie is sneller om u te informeren? Social Media of uw diabetesteam? We houden u natuurlijk op de hoogte! Wij wensen u veel leesplezier en uw suggesties voor de volgende courant zien we graag tegemoet via diabetescourant.endocrinologie@ mumc.nl! Rest ons u nog een mooie herfst en een gezonde winter toe te wensen! Redactie: Mevr. J. Morales Belmar, Mevr. K. Kreuwels (patiëntengroep), mevr. S. Landewe (internist-endocrinoloog), mevr. S. Paulussen en mevr. C. Heijnens (verpleegkundig specialist) Ervaringen hypobewust Ik wilde een sensor. Na 17 jaar klungelen met bloedsuikers, hypo unawareness en HbA1c’s die niet deden wat ik hoopte… Ik zag het al voor me; mijn leven zou een stuk aangenamer, eenvoudiger, betrouwbaarder, kwalitatiever en prettiger worden als ikzelf niet meer telkens hoefde na te denken over mijn bloedsuiker. ‘Gewoon’ een nacht doorslapen zonder een wekker te zetten om 2:00 uur om te kijken wat de suiker deed. ‘Gewoon’ een week vakantie zonder 12 keer per dag de vingerprik te moeten doen, omdat de zon, het strand, het zwemmen, de wind, het eten en eigenlijk al het andere dan ‘gebruikelijk’ de suikers zouden ontregelen. ‘Gewoon’, omdat voor een diabeet niets ‘gewoon’ is. Altijd en overal word je geconfronteerd met deze aandoening. Na 17 jaar ervaring met diabetes ging ik ervan uit dat ik het een en ander al doorhad van hypo’s. Tot ik op een gegeven moment hypo unawareness ontwikkelde. Te druk, te veel stress, te weinig pure aandacht voor mijn diabetes. Mijn diabetesverpleegkundige meldde mij aan en met matige verwachtingen nam ik deel aan de Hypo Bewust cursus. Waar het eigenlijk om draaide tijdens de cursus was de bewustwording. Het in contact komen met mijn lichaam. Opnieuw leren luisteren naar signalen die ik altijd al gevoeld had. Doordat ik de cursus samen met lotgenoten volgde, ontstond er een band. Niemand begrijpt beter hoe vreselijk een fl inke hypo aanvoelt en welke doodsangsten je op zo’n moment waarneemt dan een mede diabeet. Door samen de verbinding tussen diabetes en het lichaam weer op te zoeken, werd bewustwording gecreëerd. Een gevoel van vertrouwen in mijzelf en in mijn diabetes keerde terug. Hoewel ik na de Hypo Bewust cursus weer een stuk dichterbij mijzelf stond, werd ik nog te vaak verrast door glucose schommelingen waardoor ik acuut in een hypo terecht kwam. De angst voor hypo’s nam toe. Ik kon mijzelf de ruimte niet geven om 100% naar mijn lichaam te luisteren. Uiteindelijk kwam ik in aanmerking voor een glucosesensor en dat veranderde mijn leven. Diabetes houdt altijd een hoofdrol in mijn verhaal, maar ik ben nu in de gelegenheid om zijn uitspattingen te temmen dankzij alles wat ik geleerd heb en de medische snu± es die nu voor handen zijn. Julia Morales Belmar
Diabetes_courant_nr_11.pdf
To see the actual publication please follow the link above