Orgaandonatie Hoe gaat dat in zijn werk, een orgaantransplantatie? Alles rondom orgaandonatie en transplantatie is in Nederland sinds 1998 geregeld in de Wet op de Orgaandonatie (WOD). Deze wet levert zekerheid en duidelijkheid voor iedereen die bij donatie betrokken is. Ook garandeert de wet een eerlijke verdeling van organen. Wat zijn daarbij de stappen? 36 gezond idee Stap 1: de intensive care Alleen patiënten die overlijden in de intensive care – of soms bij de spoedeisende hulp – kunnen orgaandonor worden. Alleen de intensive care en spoedeisende hulp bieden de gecontroleerde omgeving die nodig is voor orgaantransplantatie. Het kan dus bijvoorbeeld nooit zo zijn dat bij een verkeersslachtoffer in de ambulance op weg naar het ziekenhuis alvast begonnen wordt met het verwijderen van organen. Stap 2: verder behandelen is zinloos Als iemand een ongeluk gehad heeft of ziek is, kan een moment aanbreken waarop duidelijk wordt: de patiënt gaat het niet redden, verdere behandeling is zinloos. De patiënt leeft nog, maar omdat er sprake is van medisch zinloos handelen, wordt de behandeling gestopt. Op dat moment is nog niet bekend of de patiënt als orgaandonor staat geregistreerd in het Donorregister. Stap 3: staat de patiënt geregistreerd als donor? Nu pas wordt gecontroleerd of de patiënt staat geregistreerd als orgaandonor in het Donorregister. Als dat niet het geval is, worden de nabestaanden op dit moeilijke moment geconfronteerd met de donatievraag. Stap 4: het hersendoodprotocol Bij toestemming tot donatie, zo staat in het landelijk hersendoodprotocol, vastgesteld door de Gezondheidsraad, stellen drie onafhankelijke medisch specialisten vast of er sprake is van hersendood. Onafhankelijk betekent hier: de drie specialisten zijn niet betrokken bij een mogelijke transplantatie. Elk van de drie specialisten kijkt met de blik van zijn eigen vakgebied. Pas als het complete onderzoek naar hersendood is afgerond, wordt officieel het wettelijk overlijden van de patiënt vastgesteld en kan het wegnemen van organen in gang worden gezet. Stap 5: de transplantatie Voordat een orgaan daadwerkelijk getransplanteerd kan worden, moet nog heel veel gebeuren. Welke organen komen voor donatie in aanmerking? En wie krijgt het orgaan? De toewijzing gebeurt op basis van criteria als bloedgroep, lengte, gewicht en weefseltypering van donor en ontvanger. Zijn meerdere patiënten geschikt voor hetzelfde orgaan, dan moet worden gekeken naar medische urgentie en hoe lang een patiënt al op de wachtlijst staat. In de database van Eurotransplant, een samenwerkingsverband van transplantatiecentra van verschillende Europese landen, staan al die gegevens vermeld en daar wordt gezocht naar een geschikte ontvanger. De ontvanger moet worden voorbereid voor transplantatie. Het donorlichaam moet ondertussen stabiel worden gehouden tot een speciaal transplantatieteam klaar staat om het donororgaan te verwijderen. Als meerdere organen geschikt zijn voor transplantatie, kunnen tot wel vier gespecialiseerde transplantatieteams bij een donorlichaam staan. Vervolgens moet het orgaan zo snel mogelijk naar de ontvangende patiënt worden gebracht – als het nodig is per vliegtuig. Een transplantatie is vaak een race tegen de klok: een hart bijvoorbeeld kan maar vier uur buiten het lichaam bewaard worden. Dit alles goed organiseren, is de taak van de transplantatiecoördinator in het ziekenhuis.
Gezond Idee juni 2014
To see the actual publication please follow the link above